W szerokim pojęciu wzornictwa przemysłowego rysunek techniczny jest umiejętnością niezbędną projektantom do zaangażowania się w produkcję fizyczną.
W rysunkach technicznych używa się znormalizowanego języka i symboli, aby dokładnie i wizualnie przekazać wszystkie informacje potrzebne do wytworzenia produktu lub części. Dzięki temu rysunki są łatwe do zrozumienia, z niewielką możliwością osobistej interpretacji.
Co to jest rysunek techniczny?
Rysunki techniczne, znane również jako rysunki mechaniczne, schematy produkcyjne, rysunki itp., to rysunki techniczne, które wyrażają kształt, strukturę, rozmiar, tolerancję, precyzję i inne wymagania dotyczące części w formie widoku z planu. Pomagają w określeniu wymagań dla elementów konstrukcyjnych i przekazaniu koncepcji projektowych.
Rysunki mogą być wykorzystywane jako punkt wyjścia do tworzenia bardziej kompleksowych rysunków produkcyjnych, schematów produkcyjnych, rysunków mechanicznych, rysunków wymiarowych i innych. Szczegóły dotyczące rysunku, takie jak kto go narysował i kto zatwierdził, są zawarte w bloku tytułowym lub polu informacyjnym. Obejmuje on głównie rysowanie rzeczywistych elementów (takich jak maszyny) i ich dokładnych wymiarów oraz wykorzystanie elementów takich jak punkty, linie, łuki itp. Proporcje wymiarów są odpowiednio dopasowywane do konturów rysunku.
Dlaczego warto korzystać z rysunków technicznych
Rysunki poszczególnych części stanowią wizualne przedstawienie konstrukcji części, jej wymiarów, tolerancji i innych wymagań. W przemyśle produkcyjnym rysunek pojedynczej części jest często używany jako jednostka przetwarzająca.
Inżynierowie mogą używać rysunków złożeniowych do przedstawienia maszyny/urządzenia złożonego z wielu części w celu osiągnięcia określonej funkcji. Rysunki montażowe są często używane do sprawdzania, czy rzeczywista produkcja poszczególnych części spełnia wymagania montażowe.
Jak wspomniano wcześniej, takie rysunki techniczne zawierają wszystkie informacje dotyczące wytwarzania części lub spawania i budowania zespołu. Informacje te obejmują wymiary, nazwy i numery części itp. Dzięki temu inżynierowie produkcji mogą bez zastanowienia rozpocząć proces produkcyjny, gdy tylko otrzymają rysunki.
Podstawowe części składowe rysunków technicznych
Tytuł Blok
Zacznij od przeczytania bloku tytułowego w prawym dolnym rogu rysunku. Istnieją inne podobne bloki informacji, ale blok tytułowy jest używany jako kontekst, w którym rysunek powinien być postrzegany.
Tytuł dokumentu w bloku rysunków technicznych znajduje się w prawym dolnym rogu strony. Blok ten, nazywany również blokiem informacyjnym, zawiera nazwę części, nazwisko osoby, która pracowała nad częścią (projekt, kontrola i zatwierdzenie), nazwę firmy, numer rysunku i inne istotne informacje.
Ponadto zawiera on szczegóły techniczne, takie jak jednostki miary, kąty rzutu, normy wykończenia powierzchni, proporcje i materiały konstrukcyjne. Bloki tytułowe są używane do lepszego zrozumienia wszystkich części rysunków technicznych.
Różne rodzaje Linie rysunkowe
Nie każda linia na rysunku technicznym jest taka sama. Różne opcje mogą pokazywać widoczne i ukryte krawędzie, linie środkowe itp. części.
Linia ciągła
Rysunek liniowy lub linia ciągła jest najbardziej rozpowszechniony, znany także jako rysunek kreskowy. Jest to wizualna reprezentacja fizycznych granic obiektu. Innymi słowy, do rysowania rzeczywistych obiektów należy używać linii ciągłej. Należy stosować różne grubości linii: grubsze linie do konturów zewnętrznych, a cieńsze do wewnętrznych.
Ukryta linia
Linie niewidoczne gołym okiem mogą ujawnić informacje, które w przeciwnym razie byłyby ukryte przez konstrukcję. Długość stopni wewnętrznych części toczonej można wykorzystać linie ukryte zamiast przekrojów lub widoków przekroju.
Linie środkowe lub siatkowe na rysunkach
Za pomocą linii środkowych można wyświetlać części z otworami i elementy symetryczne. Symetria zmniejsza liczbę wymiarów na rysunku, dzięki czemu jest on bardziej atrakcyjny wizualnie i łatwiejszy do zrozumienia dla czytelników.
Linia wymiarowa
Linia przedłużenia zawiera adnotację o tym, co jest mierzone. Linia wymiarowa ma dwie strzałki pomiędzy linią przedłużenia a górną (lub wewnętrzną, jak na rysunku poniżej) linią pomiarową.
Przerwane linie widoku
Gdy widok zostaje przerwany, pojawia się linia przerwania. Jeśli masz część o długości 3000 mm i szerokości 10 mm o symetrycznych właściwościach, użycie rozgałęźnika może dostarczyć wszystkich informacji, nie zajmując zbyt wiele miejsca.
Linia płaszczyzny cięcia
Podczas korzystania z widoku przycinania linie płaszczyzny przycinania pokazują trajektorię przycinania. Na poniższym obrazie widać, że linia cięcia A-A umożliwia wyświetlenie obu typów otworów.
Rodzaje widoków
Przyjrzyjmy się więc bliżej różnym typom widoków, które często pojawiają się na rysunkach produkcyjnych. Każdy z nich ma określony cel. Pamiętaj, że dodawanie widoków powinno odbywać się zgodnie z tą samą logiką, co w przypadku opisów - należy dodawać tak mało i tak dużo, jak to konieczne.
Widok ortograficzny
Widoki ortograficzne są podstawą treści rysunku. Reprezentacja 2D obiektu 3D jest nazywana widokiem ortograficznym lub rzutem ortograficznym.
Dlatego widok 2D musi zawierać wszystkie informacje wymagane do produkcji części. Takie odwzorowanie pozwala uniknąć zniekształceń długości.
Najczęściej stosowaną metodą przekazywania wszystkich niezbędnych informacji jest rysunek wieloprzeglądowy, który zazwyczaj składa się z trzech widoków:
Widok z przodu
widok z góry
widok z boku
Jak można sobie wyobrazić, przedstawienie wszystkich informacji wymaga kilku dodatkowych widoków. mniej znaczy więcej.
Widok izometryczny
Poniższy rysunek jest przykładem widoku izometrycznego. Rysunki izometryczne przedstawiają obiekty trójwymiarowe. Wszystkie linie pionowe pozostają pionowe, a linie równoległe są przedstawione pod kątem 30 stopni w stosunku do widoku z przodu.
Linie pionowe i równoległe mają swoje rzeczywiste długości. Oznacza to na przykład, że można łatwo zmierzyć długość bezpośrednio na podstawie rysunku na papierze, używając linijki i skalując rysunek. Nie dotyczy to jednak linii ukośnych.
Ważne jest, aby zrozumieć różnicę między widokiem izometrycznym a perspektywicznym. Inżynierowie są wierni wielkości, a nie złudzeniu optycznemu.
Widok częściowy
Widok częściowy to widok uzyskany przez rzutowanie fragmentu obiektu na podstawową płaszczyznę rzutowania. Użyj strzałek z literami, aby wskazać część, która ma zostać przedstawiona, oraz kierunek rzutowania, a także aby podać nazwę widoku. Widoki lokalne można skonfigurować w postaci widoku podstawowego lub skonfigurować i oznaczyć w postaci konfiguracji do widoku.
Widok szczegółowy
Widok szczegółowy daje nam zbliżenie wybranego fragmentu większego widoku. Może to być szczególnie przydatne, gdy bardzo duża część zawiera wiele ważnych wymiarów na małym obszarze. Użycie widoku szczegółowego może poprawić czytelność tych pomiarów.
Widok pomocniczy
Widoki pomocnicze to widoki ortograficzne płaszczyzn innych niż poziome lub pionowe. Pomagają one odwzorować pochyłe powierzchnie bez zniekształceń.
Rysunek złożeniowy
Wiele rysunków inżynierskich błędnie próbuje zawrzeć wszystkie informacje o każdej pojedynczej części na rysunku złożeniowym. Aby tego uniknąć, należy pamiętać o celu tych rysunków w procesie tworzenia - muszą one ułatwiać montaż.
Widoki w stanie rozbitym, przekroje, ponumerowane części, wymiary ogólne, wycięcia, widoki szczegółowe (lub zbliżenia) to narzędzia, których można użyć, aby to osiągnąć.
Powinno być jasne, gdzie każda część jest umieszczona i jak jest połączona - czy musi być spawana, skręcana śrubami, nitowana, czy w inny sposób. Pomocny może być wykaz materiałów, więc należy się upewnić, że informacje dotyczące numeru części, jej nazwy i ilości są poprawne.
Podsumowanie
Rysunki techniczne nadal stanowią ważną część pracy inżyniera, a rysunki techniczne są jednym z najlepszych sposobów przekazywania pomysłów i opinii. Ich tworzenie zajmuje około 20% czasu pracy inżyniera projektanta.
Projektanci i inżynierowie wyraźnie odwzorowują cechy części i przekazują ważne informacje za pomocą rysunków, aby pomóc dostawcom w dokładnym uchwyceniu kluczowych informacji, zrozumieniu intencji projektowych i opracowaniu rozwiązań obróbkowych.
